1.KİTABIN
KONUSU:
Kitapta Nevin
adlı bir kadının mutluluğu,huzuru arayış çabası anlatılmaktadır.
2.KİTABIN
ÖZETİ:
Nevin herkes
tarafından çok sevilen birisidir. Herkesin derdini dinleyen, sohbet eden ve
onları anlamaya çalışan bir insandır. Babası eski konsolostur. Bu yüzden hayatı
biraz bolluk ve rahatlık içinde geçmiştir. Her mekanda olduğu gibi burada da
kötü insanlar vardır. Ve bunlar Nevin’i çekememektedirler. Kamarot İrfan da
bunlardan birisidir. Kendini çok iyi tanıtmış olmasına rağmen kıvılcım bekleyen
insanlar için İrfan’ın sözleri yeterli olmuştur. Onun babası tarafından
şımartılmış bir kız olduğunu onunla bununla kahvede sürttüğünü aralarında
konuşmaya başlamışlardır. Kocası Özdemir ise onu pek de o kadar sevmemiştir.
Ona lüzumlu bir eşya muamelesi göstermiş, nasıl traş sabunu bulamayınca
tedirgin oluyorsa, eşi yokken de öyle tedirgin olmuştur. Nevin de kocası
Özdemir’den bu derece bir muamele gördüğü için balıkçı Cemal’le dolaşmaya
başlar. Gittiği her yerde ihtiyacı olan huzuru aramaktadır. Gördüğü herhangi
bir biletçiye bile anında içi ısınmakta, sanki ilacı ondaymışcasına ondan
birşeyler alacağına inanmaktadır. Bir defasında Cemal’le görüştüğünde boşanma
meselesini konuşur. Nevin kocasından boşanıp tekrar İstanbul’ a dönecektir.
Daha sonra boşanma işleri için Ankara’ya gider. Fakat Nevin’in içi çok
daralmıştır. Artık Nevin’in sıkıntıları bir ara öyle bir dereceye gelir ki
midesindeki ağrıdan duramaz olur.
Fakat Nevin bu
durumdan iyice bunalmıştır. Eve dönmesine imkan yoktur. “Konsolosun kızı” ile
“Balıkçı Cemal’in arkadaşı” arasında mekik dokumak için sinirleri artık müsait
değildir. Böyle bir yaşayışın zevksizliğini, hastalığını hiç sevmemiştir. Başka
yerlerde başka hayatlara yelken açacaktır. Babasına bir mektup yazar ve
istasyondan bir trene atlayarak huzura doğru yolculuğa çıkar.
3.KİTABIN ANA
FİKRİ:
İnsan hiç
kimseye, hiç bir söze önem vermeden hakkında söylenenlere kafa tutarak
dolaşmamalıdır. Bu ukalâlık ve kendini beğenmişliğin bir göstergesidir.
4.KİTAPTAKİ
OLAYLARIN VE ŞAHISLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ:
Nevin hayatı
çalkantılarla dolu, çok acı çeken fakat her zaman içinde huzura kavuşma ümidi
olan birisidir. Nevin’in kocası Özdemir, karısını bir eşten çok bir eşya olarak
gören bir kişidir. Balıkçı Cemal saf, kalbi temiz ,Nevin’in ilk başlarda
kendisinde saadeti aradığı insandır.
5.KİTAP
HAKKINDA ŞAHSÎ GÖRÜŞLER:
Kitap Nevin’in
huzuru bulmadaki geçtiği yolları çok güzel bir şekilde tasvir ediyor. Nevin ‘in
çektiği ızdırap ancak bu kadar akıcı anlatılabilirdi.
6.KİTABIN
YAZARI HAKKINDA BİLGİ:
Sait Faik
ABASIYANIK Cumhuriyet devri hikayecilerinden
Doğum/Ölüm:23
Kasım 1906-11 Mayıs 1954 Doğum Yeri: Adapazarı
İlkokulu
Adapazarı’nda okudu, onuncu sınıfa kadar İstanbul Erkek Lisesi’ndeki orta
öğrenimini Bursa’da tamamladı (1928). İstanbul Üniversitesi Edebiyat
Fakültesi’ne yazıldıysa da çok geçmeden İsviçre’ye ekonomi öğrenmeye gitti
(1931). Lozan’da iki hafta durabildi, Fransa’ya geçerek Grenoble kentinde
başladı üniversiteye, 1935’te öğrenimini bırakıp yurda döndü. Kısa bir süre bir
azınlık okulunda Türkçe öğretmenliği, zahire ticareti ve bir ay kadar da (Mayıs
1942) Haber gazetesinde adliye muhabirliği işlerinde çalıştı. Babasının
geliriyle geçindi, Burgaz Adası’ndaki köşklerinde annesiyle birlikte yaşadı. Bu
köşk 1964 Mayıs’ından beri Sait Faik Müzesi’dir.
İstanbul’da
lise sıralarında şiirler kaleme alan (1925-1928) Sait Faik, ilk hikayelerini
(İpekli Mendil, Zemberek, vb.) Bursa’da yine lise öğrencisi iken yazmıştı
(1925), basılan ilk yazısı Uçurtmalar İstanbul’da Milliyet gazetesinde çıktı (9
Aralık 1929), şöhretini sağlayan ilk hikayeleri Varlık dergisinde
yayımlandı(15Nisan1934...)
Hikayelerinde
konu ve olaydan çok, şiire ve etkiye en uygun zaman parçaları üzerinde
durmasını seven, bu dramatik anları incelemekte büyük başarı gösteren Sait
Faik, bir İstanbul hikayecisi idi. Kaderlerine eğildiği, düşüren, düşürülmüş
insanlarda çok kere kendi sıkıntı ve avareliklerinin dramını yaşadı. Çalışkan,
işinde gücünde insanlar gördükçe, şehirden, kalabalıklardan sevinç duydu;
kötülüklerle karşılaştıkça kırlara, kıyılara, sakin tenha adalara (Burgaz,
Hayırsız Adalar), balıkçılara sığındı. Ada ve deniz hikayelerinde kahraman
sayısı az ve belli, şehir hikayelerinde ise dikkatini dağıtacak kadar bol ve
çeşitlidir. Sait Faik, yığınlar içindeki gizli dramları bulup çıkardığı gibi
tabiat senfonisini de derinlere işleyen bir ustalıkla yaşatmasını bildi.
İnsanları, kırları, denizi, tabiat köşeleri ve hayvanlarıyla, yaşamayı bölünmez
bir bütün olarak gördü. Kalemini güzelliklerin hakkını aramak, vermek,
göstermek uğrunda kullandı.
Yirmi yıllık
sanat hayatında bize Medar-ı Maişet Motoru (1944; 2.b. Birtakım İnsanlar
adıyla, 1952) ve Kayıp Aranıyor (1953) adlarında iki roman, Şimdi Sevişme Vakti
(1953) adlı bir de şiir kitabı bırakmış olan Sait Faik’in hikayeleri, şu on üç
kitapta toplandı: Semaver (1936), Sarnıç (1939), Şahmerdan (1940), Lüzumsuz
Adam (1948), Mahalle Kavgası (1950), Havada Bulut (1951), Kumpanya (1951),
Havuz Başı (1952), Son Kuşlar (1952), Alemdağ’da Var Bir Yılan (1954), Az
Şekerli (1954), Tüneldeki Çocuk (1955), Mahkeme Kapısı (1956),
Son kitabında
mahkeme röportajları toplanmışsa da taşıdıkları hava bakımından bunlara da
hikaye diyebiliriz, sondan önceki iki kitabında da röportajlarına rastlanır.
Sait Faik’in
evvelce 16 kitap tutmuş hikaye, röportaj ve şiirlerinin Muzaffer Uyguner’ce
derlenen son toplu basımı Bilgi Yayınları’ndadır: 1. cilt Semaver/Sarnıç
(1970), 2. cilt Şahmerdan/Lüzumsuz Adam (1970), 3. cilt Medar-ı Maişet Motoru
(1970), 4. cilt Mahalle Kavgası/Havada Bulut (1970), 5. cilt Kumpanya/Kayıp
Aranıyor (1970), 6. cilt Havuz Başı/Son Kuşlar (1970), 7. cilt Alemdağda Var
Bir Yılan/Az Şekerli (1970), 8. cilt Tüneldeki Çocuk/Mahkeme Kapısı (1970), 9.
cilt Balıkçının Ölümü-Yaşasın Edebiyat (1977, yazılar), 10. cilt Açık Hava
Oteli (1980, konuşmalar, mektuplar), 11. cilt Müthiş Bir Tren (1981, öykü), 12.
cilt Yaşamak Hırsı (1982, G. Simenon’dan çeviri roman), 13. cilt Şimdi Sevişme
Vakti (1986, şiirler), 14. cilt Sevgiliye Mektup (1987, hikayeler, yazılar,
mektuplar, konuşmalar), 15. cilt Bitmemiş Senfoni ve Sait Faik Kaynakçası
(1989).
1953 Mayıs’ında
ABD’deki milletlerarası Mark Twain Derneği, modern edebiyata hizmetlerinden
dolayı Sait Faik’i şeref üyeliğine seçmişti.
Yazar üzerine
yazılmış 18 kitabın tam listesi Perihan Ergun’un derlediği Sait Faik 90 Yaşında
(1996) adlı kitaptadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder